كِلاخا بُوای بدبختم چه حالِن / مو كم واشت سِن ترو شاید دو سالِن
[ای کلاغها پدر بدبختم چه حال است / من که آنها را جا گذاشته ام تا حالا شاید دوسال است]
خُوَر ناوِدسِم از احوال دِی بُوام / وُنا هم میدنم كه نَبِلَدسَن جام
[خبر نشده ام از احوال مادر و پدرم / آنها هم می دانم که بلد نیستند جای من را]
مو كُم واشت سِن ترو دِیم اِش گریدن / و تو خو خووِش همیشه ور پِریدن
[من که آنها را جا گذاشته ام تا حالا مادرم گریه کرده / و در خواب خوش همیشه ورپریده است]
بُگو سی كارخدا بُوام پیرمردِن / برنج و چی خووَش هرگس اِش نخُوَردِن
[بگو برای ارباب که پدرم پیرمرد است / برنج و چیز خوش هرگز نخورده است]
یِه نونیش هادِه تا اُو اَسپِت هادِه / تو بِرسوش باخِبونی تا كَسپِت هادِه
[یک نانش بده تا به اسبت آب بدهد / تو بفرستش باغبانی تا به تو خرمای قصب بدهد]
مُكو كووِی تُندِكی شِی بُوام كه پیرِن / اُوكات تَهلی مُكو خوش جون سیرِن
[سرسنگینی و خشونت با پدرم نکن که پیر است / اوقات تلخی نکن که خودش از جانش سیر است]
چِه خَهكی تو سرم اُمرو بریزُم / همش فریاد سی دِی بُوای عزیزم
[چه خاکی توی سرم امروز بریزم / همه اش فریاد برای مادر و پدر عزیزم]
اِگِه واشُم میگَن رَه پُر جكومِن / همه كووهسار خَركِ دزّ و دومِن
[اگر برگردم می گویند راه پرخطر است / همه کوهسار غرق دزد و دام است]
اِگِه ناشُم دِلُم آزار می كوند / دل بیچاره میل بار می كوند
[اگر برنگردم دلم آزار می کند / دل بیچاره میل بار می کند]
دِریخا كه تفنگ اِمرو بِرُم نی / دریخا دَسرِسی وُ ورورم نی
[دریغا که امروز تفنگ پیشم نیست / دریغا دسترسی به شش تیرم ندارم]
بُچ دشتی اِگِه دسّش تفنگِن / همیشه حاضر میدون جنگِن
[بچه دشتی اگر دستش تفنگ باشد / همیشه حاضر میدان جنگ است]
كلاخا یاد مووهدو یاد مووهدو / به یاد دولت آزاد مووهدو
*
خدایا شُو تریكی من سراكو / خَمی كِش كُشتِسُم از دل دِراكو
[خدایا شب تاریکی دارم آن را به سر کن / غمی که مرا کشته از دل به در کن]
خَم دیری كِه اِش دِدسِن شِكَسُّم / مُكو بارُم نَكِه مو لوك مَسُّم
[غم دوری که شکستم داده / مکن بارم مگر من شتر نر هستم]
مو كه ملا نَبُدسُم اُم شِنُفتِن / كه خُت چَن جِی كِلومُ اللهت گفتِن
[من که سواد نداشته ام شنیده ام / که خودت چند جای کلام الله (قرآن) گفته ای]
كه عزّت میدیُم وُ هركه اُممیت / وُ ذلّت میدیُم وُ هركه اُممیت
[که به هرکس که بخواهم عزت می دهم / و به هرکس که بخواهم ذلت می دهم]
بِرِت خان خدا مَشناس عزیزِن / تو كَهلَش صد خُلوم و صد كِنیزِن
[نزد تو خان خدانشناس عزیز است / در قلعه اش صد غلام و صد کنیز است]
تو دولت، تو بُتِ خان اِت تِپوندِن / نماز و روزهتَم ری مات بوروندِن
[در دولت، توی حلق خان را پر کرده ای / نماز و روزه ات را هم به ما انداخته ای]
تو كه میگن خدای بیكسونی / فخیرتَر از مو تو دنیا كه دونی
[تو که می گویند خدای بیکسان هستی / فقیرتر از من در دنیا چه کسی را می شناسی]
خداوندا یِه چی میگُم بِدِت نیت / كسی هرگِس كَسِ بیكس نُوامبیت
[خداوندا یک چیزی می گویم بدت نیاید / کسی هرگز کس بیکس نمی شود]
فَخیرَم توت زِتِن دارِ فَخیری / چِطُو دِیِه مِیلِتِن دَسّش بگیری
[فقیر را هم تو زده ای چوب فقیری / چطور دیگر میل داری دستش را بگیری]
نِكِه مو چُم بُدِن خِیر فَخیرُم / كه شُو تا روز از جونُم دِیِه سیرُم
[مگر من چه داشته ام غیر از اینکه فقیرم / که شب تا روز از جانم دیگر سیر هستم]
خداوندا مو هم سِیَه هم فَخیرُم / دوجا دار خُووَردِسُم خِیری كه دیرُم
[خداوندا من هم سیاه و هم فقیرم / دوجا چوب خورده ام غیر از اینکه دورم]
كلاخا یاد مووهدو یاد مووهدو / به یاد دولت آزاد مووهدو
*
دلُم سی دِیم و سی بُوام بُک گِرِفتِن / چیش خووین دِلُم چُک چُک گِرِفتِن
[دلم برای مادرم و برای پدرم گُر گرفته / از چشم خون، دلم قطره قطره گرفته]
چِکِه بدبختِسَن ووهنا که پیرَن / یِنا سَهلِن خداوندا فَخیرَن
[چقدر بدبخت هستند آنها که پیرند / اینها سهل است خداوندا فقیرند]
فَخیری بدتِرِن از درد پیری / مو میگُم درد بی درمون فَخیری
[فقیری بدتر است از درد پیری / من می گویم درد بی درمان فقیری]
چه روزای سختی ری ووهنا شُوامبیت / دَفِی دِیِه شُو میشیت روزا نُوامبیت
[چه روزهای سختی روی آنها شب می رسد / دفعه دیگر شب می رود روزها نو می شود]
دو دَهفِی روز و بدبختی شُو از نُو / کُم گشنه دِلِ بِرشیده تا شُو
[دوباره روز و بدبختیشان از نو / شکم گرسنه، دل تف دیده تا شب]
همه کاکُل همه تَهما نُوامبیت / دو رو تی خر برو جُوجا نُوامبیت
[همه کاکل ها و تهماها نو می شود / دو روز جلوی خر برو جابجا نمی شود]
نه تبریزی جُوی نه بار کَسپی / نه تنباکی نه کَلّونی نه نفتی
[نه یک من تبریز (5 کیلو) جو، نه بار قصبی (خرمای خشک) / نه تنباکی، نه قلیانی، نه نفتی]
یه عُمری بزیریّ و باخبونی / هِلا که پیرِسَن دِیِه هیچ اِشُونی
[یک عمر برزگری و باغبانی / حالا که پیر هستند دیگر هیچ ندارند]
خر ارباب از جو خورده مَسِّن / همه پی آخوره دس پاش بَسِّن
[خر ارباب از جو خوردن مست است / همه پای آخور است، دست و پایش بسته است]
سگ ارباب از سیری نمی خورد / هزاران گُشنه مثل دِیم و بُوام مُرد
[سگ ارباب از سیری نمی خورد / هزاران گرسنه همچون مادر و پدرم مُردند]
خداوندا تو هم تو عرش خووِتسی / یه تبریزی جُوی سی بُوام نِمِرسی
[خداوندا تو هم در عرش خوابیده ای / یک من تبریز جو برای پدرم نمی فرستی]
كلاخا یاد مووهدو یاد مووهدو / به یاد دولت آزاد مووهدو
*
خدواندا به هرکی خوار کورِن / به هرکی مثل بُوام شی بار زورِن
[خداوندا به هركس كه ذليل است / به هركس که مثل پدرم زير بار زور است]
به هرکی خوردِسِن تازونه ی خان / به هرکی اُفتِدِن شی بونه ی خان
[به هركس خورده است تازيانه ی خان / به هركس افتاده است زير بهانه گیری خان]
به دل پر خووینیِ وُهنا که پیرَن / تو کُند حاکم و ظالم اسیرَن
[به دل پُرخونی آناني كه پيرند / در كمند حاكم و ظالم اسيرند]
به حَکّ جیگر بِرشیده ی دِیم / به حَکّ سینه ی خشکیده ی دِیم
[به حق جگر تفتيده مادرم / به حق سينه خشكيده مادرم]
به حَکّ اشکُم سیر ناوده ی بُوام / به حَکّ کُخ خووهله واده ی بُوام
[به حق شكم سير نشده پدرم / به حق قوز خميده شده پدرم]
به حَکّ وَختی که کَحطسالی اَندِن / ری بُچ باراش با دَس خالی اَندِن
[به حق وقتي كه قحطسالي آمده / پيش بچه هايش دست خالي آمده]
خجالَهتِی که او تی ماش کِشیدِن / به زحمَه تِی که او سی ماش کشیدن
[خجالت هايي كه او برای ما كشيده است / به زحمت هايي كه او براي ما كشيده است]
به حَکّ وایه ورنندة بُوام / به حَکّ شونِ لیتِ دِیم و دایام
[به حق وعده (آرزوي) برآورده نشده پدرم / به حق شانه لخت مادر و خواهرم]
به حَکّ پِی پِتی پُرخار کاکام / که کوله ی خار مارِت سی تَشِ بُوام
[به حق پاي برهنه پرخار برادرم / كه پشته خار مي آورد براي آتش پدرم]
که از بی پوشنی و سوم و سرما / سر شوم میدرِشّت تا بَهدِ ناشتا
[كه از نداشتن بالاپوش و سوز سرما / از سر شب مي لرزد تا بعد ناشتا]
که رحماکو وای سِیَه بیکس و کار / نجاتُم هادِه اُم وارسو بَرِ یار
[كه رحم كن به اين سياه بيكس و كار / نجاتم بده مرا بازگردان نزد يار]
کلاخا یاد مووهدو یاد مووهدو / به یاد دولت آزاد مووهدو
* * *
منتظر پیام ها و نظرات شما عزیزان هستم؛ با تشکر ـ ع. دشتی
نظرات شما عزیزان:
:: موضوعات مرتبط با این مطلب:
شعر،
،
