رضاشاه پهلوی در سال ۱۳۲۴ در غربت و تبعید ژوهانسبورگ مرد و جنازه مومیایی شده او چهار سال بعد، به ایران آورده شد و آن را در مقبره بزرگی در شهرری دفن کردند. (عکس زیر، جنازه مومیایی شده رضاشاه است)

سرنوشت رضاخان و جنازه اش به اینجا منتهی نشد، آیت الله صادق خلخالی، حاکم شرع معروف اوایل انقلاب در اردیبهشت ماه ۱۳۵۹ با جرثقیل به سراغ قبر رضاشاه در جوار حضرت عبدالعظیم(علیه السلام) رفت و آن را تخریب کرد ولی معلوم شد که اساسا جنازه رضاشاه در این مقبره وجود ندارد و احتمالا محمدرضا، جنازه پدر را مخفیانه در هنگام خروج از ایران (دی ماه ۱۳۵۷) با خود برده است. سرنوشت جنازه رضاشاه هنوز در هاله ای از ابهام است.
در هنگام تخریب قبر رضاشاه، نماینده ای از دفتر رئیس جمهور (بنی صدر) از خلخالی خواسته بود که از تخریب این محل خودداری کند. اکنون، محل قبر رضاشاه و برخی از بلندپایگان رژیم پهلوی (مثل حسنعلی منصور) کاملا محو و تبدیل به دستشویی و مراکز اداری حرم شده است.
 
روایت آیت الله خلخالی از تخریب مقبره رضا شاه
آيت الله صادق خلخالي اولين حاكم شرع دادگاه هاي انقلاب اسلامي بود. يكي از اقدامات وي تخريب مقبره رضا شاه بود كه اتفاقاً به دليل استحكام بالاي بنا، چندين روز طول كشيد.
در کتاب خاطرات آیت الله خلخالی، که توسط نشر سایه منتشر شده، (ج1، ص342 و 347) آمده است:

هيچ بيل و كلنگي به مقبره كارگر نبود
ما به دفتر امام رفتيم و گفته شد: زمان آن فرا رسيده است كه مقبره پهلوي خراب شود. اين ايام مصادف بود با ورود مجدد شاه به مصر، سادات با پناه دادن به شاه، مي خواست او را در بازگشت به ايران كمك كند؛ ولي ما مي خواستيم به او و ياران او نشان دهيم كه ديگر در ايران، هيچ گونه ريشه و پايه و خانه اي ندارد.
ما آن روز به سپاه رفتيم و... سرپرست سپاه، امكانات لازم را در اختيار ما گذاشت. ما حدود دويست نفر، با هم جمع شديم  و با بيل و كلنگ، به طرف حضرت عبدالعظيم به راه افتاديم. من در صحن مطهر حضرت عبدالعظيم، سخنراني پرشوري ايراد كردم و گفتم: دوره قرار گرفتن بناهاي زشت و زيبا در كنار هم، پس از انقلاب اسلامي ايران، ديگر به پايان رسيده و مردم مسلمان ايران نمي توانند در كنار مزار شهيدان به خون خفته و چهره هاي درخشان تاريخ اسلام، مانند حضرت عبدالعظيم، مقبره جنايتكاراني مانند رضاخان و ناصرالدين شاه قاجار و حسنعلي منصور و دودمان پهلوي را تحمل نمايند. بايد به هر وسيله اي كه شده، مقبره هاي سردمداران كفر و الحاد تخريب شود.
مردم لحظه به لحظه تكبير مي گفتند و ابراز شادي مي كردند و صحن حرم مملو از جمعيت شد. مقبره به قدري محكم ساخته شده كه هيچ بيل و كلنگي به آن كارگر نبود. البته، مواد منفجره و ساير لوازم را هم تهيه كرده بوديم. مردم، بي اندازه فعاليت مي كردند يكي سنگ ها را مي شكست و ديگري پله ها را مي كند و سومي به در و پنجره حمله مي كرد و خلاصه، هركس كاري مي كرد. سرانجام، كار به گريدر و بلدوزر و جرثقيل و وسايل قوي مكانيكي كشيد.

از طرف بني صدر پيام آوردند، مبني بر اينكه از تخريب مقبره دست برداريد. من اعتنا نكردم، ولي كم كم، كار جدي شد و سرپرست وزارت كشور، نامه رسمي مرقوم و اعلام نمود كه دستور از طرف شوراي انقلاب و شخص بني صدر است و شما بايد به هر نحو كه شده، دست از تخريب برداريد وگرنه مجبوريم طبق مقررات با شما عمل كنيم. من ديدم كه ديگر جاي تأمل نيست. لذا گفتم كه: به آقاي بني صدر بگوييد هرچه مي خواهد، طبق مقررات انجام دهد و ما تا مقبره را با خاك يكسان نكنيم، از اينجا خارج نخواهيم شد.
اطراف مقبره را گروه مسلح فداييان اسلام در محاصره داشتند و پاسداران هم مواظب اوضاع بودند. سرانجام، شب فرا رسيد. حاج احمد آقا خميني، براي ديدن مقبره و در واقع، براي تقويت روحيه اينجانب به آنجا آمد و افراد مستقر در آن محل را تشويق كرد و با اين عمل خود، فهماند كه امام با تخريب مقبره، مخالفتي ندارند و اين امر، بي اندازه موجب تقويت ما شد.

چرا بني صدر اصرار داشت كه اين مقبره در جاي خود باقي بماند، با اينكه مي ديد مردم اين را نمي خواهند؟
اگر آنها مي خواستند آثار جنايات پهلوي را در موزه اي جمع آوري كنند، موزه ايران باستان مي توانست جاي بهتر و بزرگتري براي اين امر باشد؛ اما، آقاي بني صدر، نه تنها آثار جنايات پهلوي را جمع آوري نكرد؛ بلكه، حتي آن را ننوشت. او جانيان درجه يك اين دودمان را از ايران خارج كرد و وجوه نقدي آنها را براي آنها به خارج حواله نمود.
ما فرداي آن روز نيز، مشغول به كار شديم. البته اين بار با دلگرمي بيشتري كار مي كرديم. ما آن مقبره را مثقال مثقال مي كنديم و بلدوزر و گريدر و وسايل تخريب عادي، بدان كارگر نبود.

سرانجام مجبور شديم با ديناميت مقبره را به تدريج خراب كنيم. متجاوز از بيست روز طول كشيد تا آن دكور شيطاني فرو ريخت و به طور كامل تخريب شد. پس از تخريب، صداي هلهله و شادي از مردم بلند شد و شور و شعف به قدري بود كه غير قابل وصف است. بعداً هم امام امت در بيانات خود، تخريب مقبره را تأييد كرد و فرمود: كار آقاي خلخالي درست است.
مقبره شيطاني رضاخان، قطع نظر از اينكه جلوي ديدگاه بارگاه پرجلالت حضرت عبدالعظيم حسني را گرفته بود و مردم نمي توانستند از راه دور آن را مشاهده كنند و سلام عرض نمايند و صرف نظر از اينكه جلوي خيابان كشي از طرف غرب شهر ري به طرف شرق و شمال شهر را گرفته بود، تخريب آن يك فايده رواني مهم داشت و آن اين بود كه دل طرفداران دين و اهل بيت عصمت و طهارت را شاد و لبريز از سرور كرد. ما شنيديم كه شاه (محمدرضا پهلوی) در قاهره، پس از باخبر شدن از تخريب مقبره، ديگر نتوانست روي پاي خود بايستد و ناچار شدند او را يكسره به بيمارستان ببرند و سرطان او شروع به فعاليت كرد و سرانجام، به همين مرض از دنيا رفت.

(منبع: parsine.com)

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: