پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرماید:

بزودی در آخر الزمان، علمایی می آیند که مردم را به دل کندن از دنیا دعوت می کنند، اما خودشان زهد نمی ورزند، (مردم را) به آخرت تشویق می کنند، ولی خودشان به آن رغبت ندارند، از وارد شدن به دستگاه حکمرانان نهی می کنند، اما خودشان از این کار خودداری نمی کنند، از فقراء دوری می کنند و به ثروتمندان نزدیک می شوند، اینان همان جبّاران و طغیان گران و دشمنان خدا هستند.(1)

زمانی بر مردم می آید که قرآن (و دستورات آن) در دل های مردم کهنه و فرسوده می شود (و آن را رها می کنند)، همان طور که لباس ها بر بدن فرسوده می شود (و آنها را بدور می اندازند).(2)

زمانی بر مردم می آید که اگر اسم کسی را بشنوی بهتر است از اینکه او را ببینی، و اگر او را ببینی بهتر است از این که (با او باشی و) او را امتحان کنی، و اگر او را امتحان کنی اوضاع و احوال (او) بر تو آشکار می شود، دین آن ها پول و درهم است، همت و تلاش آن ها شکم آنهاست، و قبله آن ها زنان آنهاست برای تکه ای نان، خم می شوند، و برای پول و درهم به خاک می افتند، سرگشته و مست هستند، نه مسلمانند و نه مسیحی هستند.(3)

زمانی بر امت می آید که زمامدارانشان ستمگرند، و علمایشان طمعکارند و عابدانشان ریا کارند، و بازرگانانشان رباخوارند، و زنانشان در پی زیور و زینت دنیایند، و پسرانشان (با یکدیگر) ازدواج می کنند، پس در چنین روزگاری (بازار دین) امت من، مانند کسادی بازارها، بی رونق و بی مشتری است و در آن هیچ معامله ای نیست، مرده ها در قبرشان از خیر آنها ناامیدند و خوبان در بین آنها زندگی نمی کنند، پس در این هنگام فرار کردن بهتر از ماندن است.(4)

روزگاری می آید که مردم در مساجد خود جمع می شوند و نماز می خوانند، امّا مؤمن (واقعی) در میان آنها وجود ندارد.(5)

در آخر الزمان مردمی می آیند که به مساجد می آیند و به صورت حلقه وار در مساجد می نشینند، ذکرشان دنیا و دنیا دوستی است. با آنان همنشینی نکنید، زیرا خدا را به آنان نیازی نیست.(6)

از نشانه های ساعت (قیامت) بسیار بودن قاریان قرآن است و کمی فقیهان، و فزونی امیران، و کمی افراد مورد اطمینان، و بسیاری باران، و کمی گیاهان است.(7)

عمر امّتم میان شصت تا هفتاد سال است و اندک اند کسانی که از این اندازه بگذرند.(8)

در آخرالزمان گرفتاری سختی به امت من از ناحیه فرمانروایان آنها خواهد رسید که هیچکس از آن بلا رهائی نیابد مگر آنکس که دین خدا را به زبان و دست و دل خویش شناخته باشد، و این همان عملی است که پیشینیان او انجام داده اند.(9)

روزگاری بر مردم فرا رسد که دل مؤمن آب می شود آن گونه که نمک در آب حل می شود عرض شد: چرا؟ فرمودند: چون منکر را (در مردم) می بیند و قدرت تغییر آنرا ندارد.(10)

در آینده دورانی بر امتم می گذرد که فقراء بسیار، و دانشمندان اندک باشند، و علم و دانش (از آنها) گرفته شود، فتنه و آشوب بسیار گردد و بعد از آن دورانی می آید که مردانی از امّت من قرآن می خوانند ولی به (حلقوم) سینه شان نمی رسد (یعنی به آن چه می خوانند عمل نمی کنند، فقط تکرار الحان و نغمات است) و سپس زمانی بیاید که مشرک به خدا، با مؤمن در آن چه می گوید (فقط) مجادله می کند (و قصد هدایت ندارد).(11)

(برگرفته از: عرش نیوز)

منابع:
1- مجموعه ورام، ج ۱، ص ۳۰۱
2- میزان الحکمة، ج ۳، ص ۲۳۲
3- مستدرک، ج ۱۱، ص ۳۷۹
4- بحار، ج ۲۲، ص ۴۵۴
5- میزان الحکمة، ج ۷، ص ۳۱۲۲
6- وسائل الشیعه، ج ۵، ص ۲۱۴
7- تحف العقول، ص ۹۸
8- کنزالعمال، ج ۱۵، ص ۶۷۷، حدیث ۴۲۶۹۷
9- کنزالعمال، ج ۳، ص ۶۸۲، حدیث ۸۴۵۰
10- بحار، ج ۶، ص ۳۰۵
11- نهج الفصاحه، ص ۳۷۳، حدیث ۱۷۵۵

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: